آیا می توان انتظار داشت که یک شاعر، شعر خویش را " بازسُرایی" کند؟ مقصود من از باز سرایی، ویرایش و دستکاری شعر نیست بلکه سرودن آن به هملن کیفیت نخستین است. البته بعید است شاعری یافت شود که شعری را دوبار سروده باشد . گویی که هر شعر، پس از سرایش از ذهن و ضمیر شاعر دور می شود.
اگر در این بین بخواهیم میان تجربه ی شاعران و پیامبران قیاسی انجام دهیم شاهد یک تفاوت قابل توجه خواهیم بود. به عنوان مثال حضرت رسول -ص- در قران بارها تجارب مشابهی را داشته است و گاه این تجارب نعل به نعل بازسرایی شده اند و یا با اندک تغییری دوباره سروده شده اند.
البته این موضوع نیاز به بررسی بیشتری دارد اما شاید به عنوان یک نتیجه گیری اولیه بتوان گفت که منبع الهام پیامبران بر خلاف شاعران مضامین اش را پس از سروده شدن، رها نمی کند و آن اندازه که لازم بداند آنها را " بازسُرایی" می کند.