هنگامی که تجربه دیگران را می خوانی و یا که می شنوی، با هر صحنه آن لحظه به لحظه پیش می روی. گویی که تجربه دیگری نیست بل تجربه از آن توست. تصور خود در تمام رویدادهای شنیداری و بصری شاید ناشی از میل به اول شخص بودن آدمی دارد. آدمی دوست دارد که هر لحظه نفر اول هستی باشد و همه چیز اطراف وجود وی بگذرد و به وی ختم شود. دنیای خیال برآورده کننده این میل عمیق و دل انگیز آدمی است. جهانی که انسان خود پی می افکند و همه به میل او در جای خود قرار می گیرند. حکایت عجیبی است داستان انسان، خیال و آرزوها...
مهر بآنو