خدای تورات، خدایی بسیار پیچیده و شگفت انگیز است. گاه آنچنان سخت و گاه نرم خو است. ایاتی از تورات دید یهوه را به شدت محلی توصیف می کنند. پیش می اید که همه چیز را فقط برای یهود می خواهد و حتی ظلم به دیگر مردمان را بلا مانع می داند. اصرار عجیب بر ختنه کردن و قربانی برای خداوند نیز در سرتاسر تورات رخ می نمایاند. از طرفی فرمان های ده گانه تورات سرشار از مهر و عدالت و نیک سرشتی است. اینکه تورات در قرونی از تاریخ هیچ نشانی نداشته حرف تازه ای نیست اما چنگ زدن به تحریف و تغییر - گرچه بسیار محتمل است - نمی تواند راه گشای ما در فهم شخصیت یهوه باشد.
یهود به دلیل ایه ای که امر می کند نام یهوه جز در مسائل مهم برده نشود، نسبت به ادای کلمه یهوه بسیار محتاط و خائف هستند. نقل شده که در زمان سوفریم ها هر هفت سال یک مرتبه تلفظ نام یهوه را به برخی از شاگردان تعلیم می داده اند و این رسم باعث شده است که تلفظ دقیقی از یهوه در دست نباشد.
خلاصه اینکه تورات و یهوه نیز مانند هر اثر دیگری، رنگ بشری به خود گرفته است به نوعی که گاهی میان متن و تعبیر یا تفسیر فاصله بسیاری دیده می شود. نزدیکی به متن شاید با توجه به فاصله زمانی که از موجودیت متن ایجاد شده است کمی پیچیده و غیر شفاف باشد اما شاید بتوان با بررسی های دقیق تاریخی تئوری هایی ارائه داد که بیشترین نزدیکی به واقعیت را داشته باشند.