زندگی بیش از اینکه ساعات بسط و جوشش داشته باشد، اوقات قبض و سکوت و تردید با خود دارد. گاه البته سکوت خود آکنده از معنایی است که در حال بارور شدن است. زندگی ما ابنای بشر در سکوت ها شکل می گیرد نه در جوشش ها. آنجا که در هر سکوتی معنایی را در ذهن بالنده می سازیم و جهتی که به حیات ذهنی خود می دهیم . سکوت همان بن مایه ی زندگی ماست...