خدایی که در قرآن تصویر می شود،
خدایی زنده (اللّهُ لا إِلَهَ إِلاَّ هُوَ الْحَیُّ الْقَیُّومُ )،
همیشه بیدار (لاَ تَأْخُذُهُ سِنَةٌ وَلاَ نَوْمٌ ) ،
بسیار قدرتمند (اللّهَ عَلَى کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ ) ،
عالم به تمامی جزئیات (وَعِندَهُ مَفَاتِحُ الْغَیْبِ لاَ یَعْلَمُهَا إِلاَّ هُوَ وَیَعْلَمُ مَا فِی الْبَرِّ وَالْبَحْرِ وَمَا تَسْقُطُ مِن وَرَقَةٍ إِلاَّ یَعْلَمُهَا وَلاَ حَبَّةٍ فِی ظُلُمَاتِ الأَرْضِ وَلاَ رَطْبٍ وَلاَ یَابِسٍ إِلاَّ فِی کِتَابٍ مُّبِینٍ )
بسیار مهربان (الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ)
چشم پوش خطاهای انسان (قُلْ یَا عِبَادِیَ الَّذِینَ أَسْرَفُوا عَلَى أَنفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُوا مِن رَّحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِیعًا إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِیمُ)
و
زندگی بخش (کَیْفَ تَکْفُرُونَ بِاللَّهِ وَکُنتُمْ أَمْوَاتًا فَأَحْیَاکُمْ ثُمَّ یُمِیتُکُمْ ثُمَّ یُحْیِیکُمْ ثُمَّ إِلَیْهِ تُرْجَعُونَ)
است که گاه درک کارهایش بسیار مشکل و نشدنی است و گاه اندیشیدن به عظمت وی بسیار خوفناک می نماید اما شاید در هر دو حالت دوستی و انس با وی بسیار لذت بخش و ترک ناشدنی باشد پشت کردن به وی قابل تصور نباشد.