هوشیار،
نه آن کسی است که مست نیست بل آن است که اشارات را فهم می کند. اشارت ،
همان فرا پیامی است که از هر حادثه ی کوچک یا عظیمی می توان گرفت. کم نبوده
اند افرادی که اشارت دان بوده اند و همیشه ذهن و زبانشان برای اخذ معانی،
بیدار و هوش دار بوده. حافظ در بیتی اینگونه توصیف می کند :
آن کس است اهل بشارت که اشارت داند
نکته‌ها هست بسی محرم اسرار کجاست؟
چشم باز کردن و جهان را با چشم اشارت بین دیدن،شروع فهم جهان است. جهان هستی بدون چشم اشارت بین درک نمی شود و نهایتا تصویری سیاه ، تاریک و مایوس کننده از زندگی و حیات برای بشر خواهد داشت.
